พูดจาโกหก พูดคำเท็จ พูดคำไม่จริง พูดสัปลับ พูดกลับไปกลับมาคือกรรมในการออกแบบให้ปากในอนาคตไม่เข้ากับรูปใบหน้า บิดเบี้ยวไปคนละทิศคนละทาง ปากหนาบางไม่ได้สมมาตร
พูดจาส่อเสียด พูดแดกดัน พูดให้เกิดความเข้าใจผิดในระหว่างกัน ให้เกิดการแตกแยกทะเลาะกัน
เป็นกรรมเครื่องออกแบบให้เกิดโรคเหม็นเน่าเรื้อรังในช่องปาก มีซี่ฟันผิดรูป เกิดขนแหลมทิ่มแทงตนเอง(สูจิโลมะ) ชีวิตถัดมามักต้องศัสตราวุธของแหลมของคม โดนบาด โดนปัก โดนทิ่ม โดนแทงด้วยของมีคมต่างๆเป็นปกติประจำของชีวิต
พูดคำหยาบ พูดจาหยาบคาย พูดคำสบถ
เป็นกรรมเครื่องออกแบบให้ปากกับจมูกผิดรูป เป็นเทวดา(เวมานิกเปรต, มหิทธิกาเปรต)ก็จะมีชื่อว่า สูกรมุข คือเทวดาปากหมู เปรตปากหมู ใช้กึ่งปากกึ่งจมูกเป็นเครื่องดุนหาอาหาร
พูดจาเพ้อเจ้อ พูดเรื่อยเปื่อย พูดแต่เรื่องที่ไม่เกิดประโยชน์ทั้งแก่ตน แก่ผู้อื่น
เป็นกรรมเครื่องออกแบบให้ปากแหลม ปากยื่นยาว(สูจิมุข) มีโรคเรื้อรังในช่องปาก ในช่องท้อง
ในติรัจฉานโยนิ ก็คือ หมู หมา กา ไก่ สัตว์มีผิวกายเป็นเกล็ด สัตว์ปีกปากแหลมทั้งหลาย
จงประจักษ์แก่สังคมในขณะนี้โดยพลัน
เทอญฯ
(โดยเฉพาะพวกที่โกหกเพราะสำคัญตนว่า ตนเองและพวกเป็นเจ้าของประเทศ!!!)
No comments:
Post a Comment