ธรรมที่มีมาก่อนใดๆ คือ ใจ (มโน) - ใจย่อมเป็นใหญ่ และ สำเร็จได้ด้วยใจ

Atthanij Pokkasap 

ย้ำ..อีกครั้งครับ !!!

มโน ปุพฺพํคมา ธมฺมา

...Mano pubbamgama dhamma

ธรรมที่มีมาก่อนใดๆ คือ ใจ (มโน)

มโน เสฏฺฐา มโนมยา

...Mano settha manomaya

ใจย่อมเป็นใหญ่ และสำเร็จได้ด้วยใจ

จาก ข้อ (๕๗-๕๘) เอกธรรมแห่งบาลี เอกนิบาต
อังคุตตรนิกาย พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่ม ๒๐/๔๕

ใจ หรือ "มโน" ตามการบัญญัติของพระพุทธศาสนา มีพระพุทธนิยาม อยู่ในข้อ (๒๓๐-๒๓๙) อัสสุตวตาสูตร นิทานวรรค สังยุตตนิกาย พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่ม ๑๖/๔๕ ย่อๆว่า

"ตถาคต ย่อมเรียก ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตรูป ๔ นี้ว่า จิตบ้าง มโนบ้าง

วิญญาณบ้าง...ฯลฯ" ไม่เลอะเทอะและคับแคบอย่างที่ใช้ในภาษาไทยปัจจุบันครับ

ใจ (มโน) นี้ คือ ปฐมจิต, ภวังคจิต ตามที่คัมภีร์วิสุทธิมรรค อธิบายในกรรมฐาน

ตอน อาการ ๓๒ หรือ ทวัตติงสาการ ในธาตุดินว่าด้วย "หัวใจ (หทยํ)" ซึ่งสามารถพิสูจน์

พบในห้องปฏิบัติการโยคะ หลังการฝึกบริหารจัดการ ลมในกองธาตุทั้ง ๖ อันมี

ลมหายใจออกลมหายใจเข้า(อัสสาสะปัสสาโส) เป็นที่ ๖ ...ปริโยสาน ได้แล้ว เท่านั้น

(ฐานคือ กักลมอัสมิตา)

การอาศัย ลมในกองธาตุ ทั้ง ๖ จนเข้าถึง "ใจ (มโนธาตุ, มโนวิญญาณธาตุ)" คือการบรรลุสัมมาสมาธิขั้นสูงสุด ที่เรียกว่า "จตุตถฌาน (ฌาน ที่ ๔)" ตามขั้นที่ ๔ แห่งอานาปานสติกถา จากนั้นก็จะประกอบเท็คนิคชั้นสูงเข้าไปอีก จนบรรลุอภิญญา ๖, วิชชา ๓, อันเป็นกิจสูงสุดของพระพุทธศาสนาตามบันทึกที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก ตรงๆ

ที่ปัจจุบัน ต้องใช้การเล่นลิ้นแปลงความ ก็เพราะ มัน-พวกมัน...เข้าไม่ถึง พระพุทธนิยาม

ว่าด้วย จิต-มโน-วิญญาณ ในอัสสุตวตาสูตร...สูตรว่าด้วย วัฏฏะแห่งการหลั่งน้ำตาที่มากกว่ามหาสมุทร... นี้ นี่เอง

กักลมอัสมิตา ปรากฏเพื่อ ปฏิบัติการพิสูจน์ เรื่องจิต ตามบันทึดในพระไตรปิฎก
ครับ !!!

เฉลิม แสน    ก่อนเข้ามาอ่านเฟสอาจารย์ เคยนั้งสมาธิแล้วกักลมอย่างอาจารย์สอนแต่ไม่มีใครสอนเป็นขึ้นมาเอง เสียดายที่ตอนนั้นความกลัวตายมาเยือนไม่งั้นคงก้าวหน้าไปมากแล้ว ทุกวันนี้ก็เริ่มสะสมใหม่ แบบค่อยเป็นไป ครับ

Atthanij Pokkasap  การเรียนกรรมฐานพุทธ โดยปราศจากหลักวิชา ธาตุ ๔ อาการ ๓๒ ที่มีรายละเอียดในวิชาการแพทย์ดั้งเดิม ต้นกำเนิดแพทย์แผนไทย...จะเป็นการเรียน จาก อุปาทาน ที่ทำลายความรู้ความเข้าใจต่อพระพุทธศาสนา อย่างไม่อาจให้อภัยใดๆได้ทั้งสิ้น ครับ

ส่วนล่างของฟอร์ม