คือ ไม่...ใส่ใจในมัน ผู้ละเมิด !
คือ ต้อง.. กำจัดมัน ผู้บังอาจทำลายประเพณีของธรรม แห่งความเป็นมนุษย์
แยกแยะว่า อย่างไรคือมนุษย์
และ... อย่างไร ไม่ใช่มนุษย์
ความไม่มีปัญญาแยกแยะนี้แหละ...
มัน จึงเลว ไร้ความรับผิดชอบ พอกัน
ให้เพียรรู้จักการแยกแยะ...
ท่านเรียกธรรมหมวดนี้ว่า "สังวรปธาน"
แล้วสอนต่อให้เพียรกำจัด กิเลสที่เข้ามาละเมิดใจ
ท่านเรียกธรรมหมวดนี้ว่า "ปหานปธาน"
คือ ต้องประหาร...สถานเดียว !!
แล้วจึงให้เพียร..ขยายผลการรักษาอิสระภาพแห่งใจไว้ให้ได้พื้นที่มากยิ่งๆขึ้นต่อไป...
ท่านเรียกธรรมหมวดนี้ว่า "ภาวนาปธาน"
จากนั้นจึงสอนเท็คนิคการเพียรรักษาอิสรภาพแห่งใจ
ท่านจึงเรียกธรรมแห่งเทคนิคสุดท้ายว่า
"อนุรักขนาปธาน"
"สัมมัปปธาน ๔"....
เป็นเทรนเนอร์ผู้จัดการใหญ่มีอำนาจเต็ม
ในการดูแล และสร้างอนาคตทั้งหมดของ
"สติ"
No comments:
Post a Comment