#ตอนที่๑ #อาสนะขั้นพื้นฐาน
จัดเท้าชิดกัน หรือระยะห่างกันตามถนัด
หงายฝ่ามือ เหยียดแขนตรง วางห่างลำตัวพองาม
ใช้จมูก หายใจออก-หายใจเข้า
ช้าๆนุ่มๆสุดๆ สัก ๔-๕ รอบ
เพื่อประมาณปริมาณลมหายใจ
จากนั้น..หายใจออกเบาๆช้าๆจนสุดพอดีๆ
คือรู้สึกตึงที่บริเวณท้องน้อย
หยุดการหายใจออก กลั้นใจ..
เกร็งท้องน้อยที่กำลังตึง พอดีๆไว้ให้แน่น
แล้วกระจายการเกร็งไปทั่วร่าง
เกร็งตลอดก้านคอ เกร็งตลอดปลายแขน
โดยเอาการเกร็งที่ท้องน้อยเป็นศูนย์กลาง
กลั้นอึดใจ
พร้อมอัดเบ่งภายในสวนการเกร็งให้แน่น
กระโดดเขย่าๆ...
พร้อมนับในใจ..
๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐...๑๑ ..๑๒ ..ฯลฯ
ใหม่ๆจัดที่ ๒๐ นับ พอ
กลับมาหยุดอยู่ในท่าผ่อนคลายยืนตรง
ประมาณ ๓-๕ วินาที
แล้วค่อยๆหายใจเข้าด้วยจมูก ช้าๆนุ่มๆ
หายใจเข้าด้วยจมูก ช้าๆนุ่มๆจนสุดพอดีๆ
จัดอาการ อกตั้ง ไหล่ผายตึง
พอลมหายใจเข้าสุดเต็มพอดีๆแล้ว
หยุดด้วยการกลั้นใจพร้องเกร็งหน้าอก
และจัดท่าวางแขนวางมือ
โดย..หงายมือกำหมัด พับศอกเข้ามา
ให้แขนขนานแขน และขนานพื้น
พับศอกห่างลำตัวพองาม
เข้าที่ตามภาพแล้ว
เกร็งหมัด และเกร็งพับศอกให้แน่น
ตั้งคอเกร็ง พร้อมขบกรามให้แน่น
อึดลมที่เหลือในร่างทั้งอัดสวนกับการเกร็ง
ในขณะกลั้นลมหายใจเข้าสุดอยู่นั้น
กระโดดเขย่านุ่มๆเบาๆนับ...
๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ ..๑๑ ..๑๒ ..ฯลฯ
ใหม่จัดที่ ๒๐ นับ..พอ
แล้วกลับมาหยุด ด้วยท่าผ่อนคลาย ยืนตรง
ค่อยๆหายใจออก(ด้วยจมูก)
ก็ควรขยายเวลาการอึดใจกระโดดเขย่าๆเป็น ๓๐ ๕๐ ๖๐ ๘๐ ..ฯลฯ นับขึ้นไปเรื่อยๆ
เพื่อการค้นพบปรากฏการณ์ภายใน
และภายนอกที่เป็นสัมพัทธภาพ
กับระบบการหายใจตามระดับการค้นพบ
ชั้นสูงของพระพุทธศาสนาต่อไป.
No comments:
Post a Comment