72.Breaking Dharma PART 71

Breaking Dharma PART 71...!!!
....

12:30 น.แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย

เสาร์ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๖

ข่าวสาร จาก พุทธกาล

ตอน คำสนทนา ของ ท่านพระสารีบุตร กับท่านพระมหาโฏฐิตะ

ท่านพระมหาโกฏฐิตะ ถามว่า

"ข้าแต่ท่านสารีบุตร

ปัญญากับวิญญาณนี้ คลุกคลีกันหรือแยกกัน

ท่านอาจแยกธรรมทั้ง ๒ นี้ออกบัญญัติให้ต่างกันได้หรือไม่?"

ท่านพระสารีบุตรตอบว่า

"ดูก่อน ท่านโกฏฐิตะ

ปัญญากับวิญญาณ ทั้ง ๒ นี้ คลุกกัน ไม่แยกกัน

ไม่อาจแยกออกให้ต่างกันได้

บุคคลรู้สิ่งใด ก็รู้สึกสิ่งนั้น

บุคคลรู้สึกสิ่งใด ก็รู้สิ่งนั้น

เพราะฉะนั้นจึงว่า ธรรมทั้ง ๒ นี้คลุกกัน

ไม่แยกกัน ไม่อาจแยกออกให้ต่างกันได้"

ท่านพระมหาโกฏฐิตะ ถามต่อว่า

"ข้าแต่ท่านสารีบุตร

ปัญญากับวิญญาณทั้ง ๒ นี้ คลุกกัน ไม่แยกกัน

มีการกระทำต่างกันอย่างไร?"

ท่านพระสารีบุตรตอบว่า

"ดูก่อน ท่านมหาโกฏฐิตะ

ปัญญากับวิญญาณ มีการกระทำต่างกันอย่างนี้ คือ

ปัญญา ของของควรทำให้เกิด

ส่วน วิญญาณ เป็นของควรกำหนดรู้"

.... ฯลฯ ...

(ถัดจากวิญญาณ เป็นเวทนา สัญญา ซึ่งทั้งสามนี้ก็ได้รับคำตอบ

จากท่านพระสารีบุตรว่า คลุกกัน ไม่แยกกัน

ไม่อาจแยกออกจากกันได้)

ท่านพระมหาโกฏฐิตะ ถามต่อ อีกว่า

"บุคคลควรนำอะไรไปด้วย

*มโนวิญญาณอันบริสุทธิ์ อันแยกจากอินทรีย์ ๕ แล้ว?*

.... ฯลฯ

(ตอนนี้ท่านพระสารีบุตรตอบ ถึง อรูปฌาน ๔ ว่าเป็นธรรม

ที่ มโนวิญญาณ อันบริสุทธิ์เป็นสิ่งเอื้อนำไป)

สุดท้าย ท่านพระมหาโกฏฐิตะ จึงถามว่า

"ข้าแต่ท่านสารีบุตร

บุคคลรู้จักธรรมที่ควรนำไปด้วยอะไร?"

ท่านพระสารีบุตร ตอบว่า

"ท่านมหาโกฏฐิตะ

บุคคลรู้จักธรรมที่ควรนำไป ด้วย

*ปัญญาจักษุ* "

ท่านพระมหาโกฏฐิตะ จึงถามอีกว่า

"ข้าแต่ท่านสารีบุตร

ปัญญา มีอะไรเป็นความหมาย?"

ท่านพระสารีบุตรตอบว่า

"ท่านมหาโกฏฐิตะ

ปัญญา มีความรู้ยิ่งเป็นความหมาย

ปัญญา มีความรอบรู้เป็นความหมาย

และ ปัญญา มีการละ เป็นความหมาย!!!"

จาก มหาเวทัลลสูตร  มูลปัณณาสก์  มัชฌิมนิกาย

ไตรปิฎก สยามรัฐ เล่ม ๑๒/๔๕

รู้ได้แล้วนะครับ..

วิญญาณ เวทนา สัญญา ปัญญา ไม่แยกกัน

วิญญาณ รู้ได้ด้วยการกำหนดรู้  ปัญญารู้ได้ด้วยการทำให้เกิด

อะไรคือเทคนิคกำหนดรู้  อะไรคือเทคนิคทำปัญญาให้เกิด

และตอนที่ท่านกล่าวว่า

*มโนวิญญาณอันบริสุทธิ์ อันแยกจากอินทรีย์ ๕*

ก็คือการแยกประสบการณ์จากอายตนะทั้ง ๕ ในสมอง

ออกจาก พลังงานที่ขับเคลื่อนการทำงานของสมอง

ที่ส่งตรงมาจากหัวใจ ซึ่งเป็นธรรมทานที่ "นายขยะ"

กล่าวไว้อย่างมากมายซ้ำซาก

ตรงๆง่ายๆ ก็คือ

แยกการทำงานของสมองออกจากการทำงานของหัวใจ

เป็นที่มาของ Wu-Sin ในสำนวนจีน และ Mu-Shin ในสำนวนญี่ปุ่น

ปุ้กซิม (ไร้ใจ) ในสำนวนกำลังภายใน ซึ่งก็คือ

*ดับวิญญาณ* ในสำนวนชาวพุทธโบราณ

คือการไม่ให้ มโนวิญญาณธาตุจากหัวใจส่งพลังงานไปปรุงแต่งกับ

จักขุวิญญาณ, โสตวิญญาณ, ฆานวิญญาณ, ชิวหาวิญญาณ

และกายวิญญาณ จนเกิดเป็น มโนวิญญาณคือประสบการณ์ที่สมอง

ควบคุมขอบเขตการทำงานของหัวใจ...

ผู้ใดสงสัยธรรม จงถามเรา!!!

(เสียง สิงโตคำราม ของ ท่านพระปิณโฑลภารทวาช)

Atthanij Pokkasap อัญเชิญมาถ่ายทอด

ก่อนที่จะมีการสอน เข้าป่าเข้าดงพงรกไปกว่านี้

...ไม่ได้เก่งพอที่จะไปรู้เองเห็นเองกะใครทั้งนั้น...

เก่งตามตำรา ไปตามแผนที่ไตรภูมิ ครับ...อ่านเป็นเที่ยวเป็นเที่ยวไปในภพภูมิต่างๆเป็นก็ละกัน....

พวกไม่มีแผนที่เดินทาง เก่งกันนัก เรื่องนอกลู่นอกทางเห็นๆ...

...ทำให้เราเข้าถึงการใช้ทฤษฎีควอนตัม-สัมพัทธภาพ สร้างเทคโนโลยียานอวกาศแบบ Warp ทะลุมิติ ไม่ต้องใช้การอาศัยจรวดยิงขึ้นสู่อวกาศที่ล้าหลังมากๆ

...ควบคุมคลื่นแม่เหล็กดวงดาวของโลกได้   การจะดึงดาวเทียมการสื่อสารของใครต่อใครลงมาทำอุปกรณ์สนามเด็กให้ลูกหลานเล่น ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป...เอาไว้เรียกค่าไถ่มันก็ยังได้...                                                                               

                                                                                     ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

  

  

* Story & Photos by  Atthanij Pokkasap