Breaking Dharma PART 34...!!!
....
กลับมา ทวนความจำ
อีกครั้ง..
นาข้าว นาธรรม...
ศรัทธา คือ ต้นข้าว
ความอดกลั้นข่มตน (ตบะ)
คือ ฝน
ปัญญา เป็น แอกและไถ
หิริ เป็น งอนไถ
ใจ เป็น เชือกชัก
สติ เป็น ผาล และ ปฏัก
การสำรวมอินทรีย์และการรู้ประมาณในโภชนะ
คือการปราบวัชชพืช
การกล่าวจริงโดยอ่อนน้อม
ทำให้การงานสำเร็จ
ความเพียร (วิริยะ) เป็นเครื่องนำธุรให้สมหวัง
นำไปถึงแดนเกษมจากโยคะ
ไปไม่มีหวนกลับ
ยังที่ซึ่งบุคคลไปแล้ว
ไม่เศร้าโศก
เรา! ทำนาอย่างนี้ นาที่ เรา! ทำย่อมมีผลอมตะ
บุคคลทำนาอย่างนี้แล้ว
ย่อมพ้นจาก
ทุกข์ทั้งปวงได้
จาก กสิภารัทวาชสูตร
ข้อ (๒๙๘) สุตนิบาต อังคุตตรนิกาย
และ..กสิสูตร
ข้อ (๖๗๔) สคาถวรรค สังยุตตนิกาย ไตร.สยามรัฐ เล่ม ๑๕/๔๕
...กลับมาทำนากันได้แล้ว
ก่อนที่จะไม่รู้จักอุปกรณ์ทำนา
และ
ไม่รู้จักตัวตนที่ตนเองกำลังเป็นอยู่ กันหนักยิ่งๆขึ้น...
...สร้างลูกสร้างหลานให้เป็นครอบครัวใหญ่ตามแบบวัฒนธรรมชาวนาดั้งเดิม...แบบมหาราชาผู้สถาปนาราชอาณาจักร
ก็มีนะ...พระสูตรว่าด้วยการฝึกจิต เนี่ย...
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
* Story & Photos by Atthanij Pokkasap
* Story & Photos by Atthanij Pokkasap
No comments:
Post a Comment