Breaking Dharma PART 14...!!!
....
Mister เกษม
หรือ นายเขมกะผู้สำเร็จบุญด้วยการอธิษฐาน..
ขอเป็นชู้
เมียชาวโลก !!!
(เป็นหลานชายคนดังคนหนึ่งของท่าน
อนาถปิณฑิกเศรษฐี...ฉายซ้ำ!!!)
(อ่าน
แล้วพิจารณาเอง ครับ...)
..ดังได้สดับมา
นายเขมกะนั้น เป็นผู้มีรูปสวย โดยมากหญิงทั้งหลายเห็นเขาแล้ว ย่อมถูกราคะครอบงำ
ไม่สามารถจะดำรงอยู่ในภาวะของตนได้ แม้นายเขมกะเอง ก็ได้เป็นผู้ยินดียิ่งใน ปรทาระกรรม เหมือนกัน
ต่อมา ในเวลากลางคืน พวกราชบุรุษจับเขานำไปแสดงแด่พระราชา
พระราชาก็มิได้ตรัสอะไรในโทษแห่งนายเขมกะ ด้วยทรงดำริว่า "เรา
ละอายต่อมหาเศรษฐี" แล้วรับสั่งให้ปล่อยไป...
..ฝ่ายนายเขมกะก็มิได้งดเว้นความประพฤติ
ต่อมาอีก พวกราชบุรุษก็จับเขาแล้วแสดงแก่พระราชา แม้ครั้งที่ ๒ ครั้งที่ ๓ ....พระราชาก็ทรงรับสั่งให้ปล่อยตัวไปทุกครั้ง
มหาเศรษฐีทราบเรื่อง
จึงพานายเขมกะหลานชาย ไปยังสำนักพระศาสดา กราบทูลเรื่อง แล้วทูลว่่า...
"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
ขอพระองค์โปรดแสดงธรรมแก่นายเขมกะนี้..."
พระศาสาดตรัส
สังเวคกถา แก่นายเขมกะแล้วแสดงโทษในการเสพภรรยาของคนอื่น
ได้ทรงภาษิตพระคาถาธรรมบท....ดังนี้
.."นระผู้ประมาท
ชอบเสพภรรยาของผู้อื่น ย่อมถึงฐานะ ๔ คือ
๑.การได้สิ่งที่ไม่ใช่บุญ
๒.การนอนไม่เป็นเวลาตามที่ปรารถนา
๓.ได้รับการนินทา
๔.ถึงนรก
การได้สิ่งที่ไม่ใช่บุญ
ได้คติลามก ได้ความยินดีที่มีประมาณน้อยมากเพราะความกลัวทั้งฝ่ายบุรุษและฝ่ายหญิง
และได้รับโทษคืออาชญาจากพระราชา ฉะนั้น นระไม่ควรเสพภรรยาของคนอื่น"
ในกาลจบเทศนา
นายเขมกะ ดำรงอยู่ในโสดาปัตติผลแล้ว ตั้งแต่นั้นมา
...มหาชนยังกาลทั้งหลายให้ผ่านไปด้วยความสบาย...
บุรพกรรมของนายเขมกะ...
ดังได้สดับมา
ในสมัยของพระพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสปะ นายเขมกะได้เกิดเป็นนักมวยที่เก่งที่สุด
ยกธงทองสองแผ่นผืน ขึ้นประดับไว้ ที่เจดีย์ทองของพระกัสสปะทศพล
ตั้งความปรารถนาไว้ว่า...
"เว้นหญิงที่เป็นญาติสายโลหิตแล้ว
หญิงทั้งหลายที่เห็นเรา จงกำหนัดและเสร็จเรา!!!"
นี้เป็นบุรพกรรมของนายเขมกะ
ฉะนั้น หญิงของคนเหล่าอื่น เห็นเขาในที่เขาปรากฏแล้ว
จึงไม่สามารถเพื่อจะดำรงตนอยู่ตามภาวะอันควรเป็นของตนได้.
จาก
เรื่องบุตรของเศรษฐีชื่อนายเขมกะ นิรยวรรค วรรณนา พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๗
...อานิสงส์แห่งบุญในทักขิเณยยบุคคล
ไม่มีอะไรขวางอยู่ครับ!!!
...เพราะในธรรมบทมีพระโสดาบัน (หญิง) หอบเสื้อผ้าหนีจากปราสาท
๗ ชั้น ตามพรานชื่อกุกกุฏมิตต์ อยู่...สนุกครับ ธรรมะ
มักมีอะไรที่คาดไม่ถึงอยู่เยอะมาก...
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
* Story & Photos by Atthanij Pokkasap
No comments:
Post a Comment