......Just as a skilled turner or his apprentice, when making a long turn, discerns that he is making a long turn, or when making a short turn discerns that he is making a short turn; in the same way the monk,…
1.“Breathing in long, he discerns that he is breathing in long; or breathing out long, he discerns that he is breathing out long.
2.Or breathing in short, he discerns that he is breathing in short; or breathing out short, he discerns that he is breathing out short.
3.He trains himself to breathe in sensitive to the entire body
4.and to breathe out sensitive to the entire body.
5.He trains himself to breathe in calming bodily fabrication (make your inhale softer)
6.and to breathe out calming bodily fabrication (make your exhale softer).
2.Or breathing in short, he discerns that he is breathing in short; or breathing out short, he discerns that he is breathing out short.
3.He trains himself to breathe in sensitive to the entire body
4.and to breathe out sensitive to the entire body.
5.He trains himself to breathe in calming bodily fabrication (make your inhale softer)
6.and to breathe out calming bodily fabrication (make your exhale softer).
“In this way…
1.he remains focused internally on the body in & of itself (eg. hair, nail, skin, etc.), or
2.externally on the body in & of itself (others people’s body) , or
3.both internally & externally on the body in & of itself. (your own body and others’)
4.Or he remains focused on the phenomenon of origination with regard to the body,
5.on the phenomenon of passing away with regard to the body, or
6.on the phenomenon of origination & passing away with regard to the body. Or his mindfulness that ‘There is a body’ is maintained to the extent of knowledge & remembrance. And he remains unconstrained from desire and misunderstood. And he is disassociate to anything in the world. This is how a monk remains focused on the body in & of itself.
2.externally on the body in & of itself (others people’s body) , or
3.both internally & externally on the body in & of itself. (your own body and others’)
4.Or he remains focused on the phenomenon of origination with regard to the body,
5.on the phenomenon of passing away with regard to the body, or
6.on the phenomenon of origination & passing away with regard to the body. Or his mindfulness that ‘There is a body’ is maintained to the extent of knowledge & remembrance. And he remains unconstrained from desire and misunderstood. And he is disassociate to anything in the world. This is how a monk remains focused on the body in & of itself.
“And how does a monk remain focused on the body in & of itself? “There is the case where a monk – having gone to the wilderness, to the shade of a tree, or to an empty building – sits down folding his legs crosswise, holding his body erect and setting mindfulness to the fore [lit: the front of the chest]. Always mindful, he breathes in; mindful he breathes out. (mindful at nostril or at position you can feel the breath)
1.“Breathing in long, he discerns that he is breathing in long; or breathing out long, he discerns that he is breathing out long.
2.Or breathing in short, he discerns that he is breathing in short; or breathing out short, he discerns that he is breathing out short.
3.He trains himself to breathe in sensitive to the entire body
4.and to breathe out sensitive to the entire body.
5.He trains himself to breathe in calming bodily fabrication (make your inhale softer)
6.and to breathe out calming bodily fabrication (make your exhale softer).
2.Or breathing in short, he discerns that he is breathing in short; or breathing out short, he discerns that he is breathing out short.
3.He trains himself to breathe in sensitive to the entire body
4.and to breathe out sensitive to the entire body.
5.He trains himself to breathe in calming bodily fabrication (make your inhale softer)
6.and to breathe out calming bodily fabrication (make your exhale softer).
******************************************
reference : http://www.oknation.net/blog/buddhaquote/2009/07/03/entry-4
Posted by พระเสขะ
reference : http://www.oknation.net/blog/buddhaquote/2009/07/03/entry-4
Posted by พระเสขะ
++++++
......ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! นายช่างกลึงหรือลูกมือของนายช่างกลึงผู้ขยัน เมื่อชักเชือกกลึงยาวก็รู้ชัดว่าเราชักยาว เมื่อชักเชือกกลึงสั้นก็รู้ชัดว่าเราชักสั้น แม้ฉันใดภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน…
1.เมื่อหายใจออกยาวก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกยาว เมื่อหายใจเข้ายาวก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้ายาว
2.เมื่อหายใจออกสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกสั้น เมื่อหายใจเข้าสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้าสั้น
3.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอกกองลมทั้งปวง หายใจออก (คือลมทั้งหมด)
4.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอดกองลมทั้งปวง หายใจเข้า (คือลมทั้งหมด)
5.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจออก (ทำลมหายใจออกให้เบาลง)
6.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจเข้า (ทำลมหายใจเข้าให้เบาลง)
2.เมื่อหายใจออกสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกสั้น เมื่อหายใจเข้าสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้าสั้น
3.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอกกองลมทั้งปวง หายใจออก (คือลมทั้งหมด)
4.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอดกองลมทั้งปวง หายใจเข้า (คือลมทั้งหมด)
5.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจออก (ทำลมหายใจออกให้เบาลง)
6.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจเข้า (ทำลมหายใจเข้าให้เบาลง)
ดังพรรณนามาฉะนี้ ภิกษุย่อม…
1.พิจารณาเห็นกายในกายภายในบ้าง (คือทุกส่วนในร่างกายของเรา มี ผม ขน เล็บ เป็นต้น)
2.พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง (คือกายของคนอื่น)
3.พิจารณาเห็นกายในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง (คือทั้งกายของเราเอง และ ทั้งกายของคนอื่น)
4.พิจารณาเป็นธรรมคือความเกิดขึ้นในกายบ้าง (คือพิจารณาเห็นว่าทุกส่วนในกาย (ผม ขน เล็บ เป็นตัน) มีการเกิด/งอก)
5.พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง (คือพิจารณาเห็นว่ากายนี้ ก็เสื่อมไป แก่ไป)
6.พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในกายบ้าง เธอย่อมเป็นอยู่อึกอย่างหนึ่ง คือเข้าไปตั้งสติว่ากายมี ก็เพียงสักว่าเอาไว้รู้ เพียงสักว่าเอาไว้อาศัยระลึกเท่านั้น
เธอเป็นผู้ไม่ถุกตัณหาและทิฐิเข้าอิงอาศัย และไม่ถือมั้นอะไร ๆ ในโลก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ด้วยการปฏิบัติอย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจาณาเห็นกายในกายอยู่เสมอ
2.พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง (คือกายของคนอื่น)
3.พิจารณาเห็นกายในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง (คือทั้งกายของเราเอง และ ทั้งกายของคนอื่น)
4.พิจารณาเป็นธรรมคือความเกิดขึ้นในกายบ้าง (คือพิจารณาเห็นว่าทุกส่วนในกาย (ผม ขน เล็บ เป็นตัน) มีการเกิด/งอก)
5.พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง (คือพิจารณาเห็นว่ากายนี้ ก็เสื่อมไป แก่ไป)
6.พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในกายบ้าง เธอย่อมเป็นอยู่อึกอย่างหนึ่ง คือเข้าไปตั้งสติว่ากายมี ก็เพียงสักว่าเอาไว้รู้ เพียงสักว่าเอาไว้อาศัยระลึกเท่านั้น
เธอเป็นผู้ไม่ถุกตัณหาและทิฐิเข้าอิงอาศัย และไม่ถือมั้นอะไร ๆ ในโลก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ด้วยการปฏิบัติอย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจาณาเห็นกายในกายอยู่เสมอ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! ด้วยการปฏิบัติอย่างไรภิกษุจึงจะเป็นผู้พิจารณาเห็นกายในกายอยู่เสมอ คือภิกษุในพระศาสนานี้ ไปสู่ป่า ไปสู่โคนไม้ หรือไปสู่เรือนว่าง นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า เธอมีสติหายใจออก มีสติหายใจเข้า (ตั้งสติไว้ที่จมูก)
1.เมื่อหายใจออกยาวก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกยาว เมื่อหายใจเข้ายาวก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้ายาว
2.เมื่อหายใจออกสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกสั้น เมื่อหายใจเข้าสั้นก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้าสั้น
3.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอกกองลมทั้งปวง หายใจออก
4.ย่อมสำเนียกว่าเราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอดกองลมทั้งปวง หายใจเข้า
5.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจออก (ทำลมหายใจออกให้เบาลง)
6.ย่อมสำเนียกว่าเราจักระงับกายสังขาร หายใจเข้า (ทำลมหายใจเข้าให้เบาลง
*******************************************************
* Tripitaka Vol.10 Sutta Pitaka Vol.2 Digha Nikaya Maha-vagga Maha-satipatthana Sutta
* Photo : pantip.com
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุณสมบัติของ "อานาปานสติกรรมฐาน"
ขึ้นกับ เทคนิค..อุปมา เชือกกลึง และการชักเชือกกลึงของนายช่างผู้ชำนาญ(ทักขภุมการ...อุปมานี้อยู่ในวรรคต้นๆของมหาสติปัฏฐานสูตร)
ขึ้นกับ เทคนิค..อุปมา เชือกกลึง และการชักเชือกกลึงของนายช่างผู้ชำนาญ(ทักขภุมการ...อุปมานี้อยู่ในวรรคต้นๆของมหาสติปัฏฐานสูตร)
"กักลมอัสมิตา"
คือเท็คนิคการผลิตเชือกลึงคุณภาพ
และการสร้างความชำนาญ(ทักขะ, ทักษะ)ให้แก่ความเป็นนายช่างกลึง
คือเท็คนิคการผลิตเชือกลึงคุณภาพ
และการสร้างความชำนาญ(ทักขะ, ทักษะ)ให้แก่ความเป็นนายช่างกลึง
เมื่อเล่นกักลมฯ
ขั้นอุกฤษฎิ์ ได้สติ+ลมหายใจใหญ่ลึก จะนอนไม่กลับ พึงนั่งหายใจ เบาๆ นุ่มๆ ช้าๆ
ลึกๆ รวยรินแบบนุ่มแน่น ชนิด ออก-ออกสุด เข้า -เข้าสุด สิ่งเป็นมงคล
สวัสดิผลก็จะครอบทั้งตัวเอง ครับ
ทำไมจึงว่า "กักลมอัสมิตา"
เป็น ปฐมบท;พื้นฐานอานาปานสติกรรมฐาน
เพราะ....
๑. การหายใจยาว การหายใจสั้น เมื่อกำหนดขึ้นมาเอง โดยปราศจากการเรียนรู้ระบบการหายใจในสรีระตามธรรมชาติที่เป็นจริงของตนเอง
การกำหนดนั้น....ย่อมเป็น อุปาทาน คือคิดเอาเอง สติจากลมหายใจย่อมเป็นจริงได้ยาก
๒. การทำบทศึกษา เข้าถึง "หมู่ทั้งปวง(สัพพกาย)" ในขั้นที่ ๓ ของอานาปานสติสูตร ย่อมเป็นไปไม่ได้ เพราะ "หมู่" หรือ "กาย"....ที่เป็นลมทั้งหมดในร่างกาย หรือ ธาตุลมภายใน(อันโตวาโยธาตุ)
...ก็คือ
ลมในกองธาตุทั้ง ๖ มีเทคนิคที่ต้องเรียนรู้เพื่อการเข้าถึงเฉพาะ จะมานึกคิดลอยๆเอาเองแบบทั่วไปไม่ได้
เพราะธรรมชาติแท้จริงของสรีระมีอยู่
๓. การทำบทศึกษาเข้าถึง "กายสังขารสงบรำงับ"...คือการหยุดหายใจออกหยุดหายใจเข้า
ในขั้นที่ ๔
ของอานาปานสติสูตรด้วยการคิดเอาเอง ยิ่งเป็นไปไม่ได้
ฯลฯ
ฯลฯ
"กักลมอัสมิตา" คือเคล็ดวิชา ภูมิศาสตร์โยคาจาร
ซึ่ง นอกจาก...สร้างผิวพรรณที่สะอาดเนียนละเอียดแน่น
ซึ่ง นอกจาก...สร้างผิวพรรณที่สะอาดเนียนละเอียดแน่น
แตกต่างจากพวกหายใจตามใจกิเลสแล้ว
กักลมอัสมิตา...ยังให้พลวัตแก่กล้ามเนื้อ และเอ็นทรงประสิทธิภาพ
ประหนึ่งว่าทรงคุณในวิชาคงกะพันชาตรี ชั้นสูงเพื่อเป็นฐานรองรับ "สุญญตสมาธิ"
แห่ง อานาปานสติกรรมฐาน ตามคติดั้งเดิมของพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคง อีกด้วย
สมาธิใน "สจิตปริโยทปนํ" อันเป็นคำสอนในพระพุทธศาสนา เป็นของสูง
ไม่ใช่เรื่องที่ปัญญาปุถุชนทั่วไปจะมาสัมผัสเอาได้อย่างมักง่าย แล้วเราจะได้...รู้กัน !!!
++++++++++++++++
* ...or if you are interested in more information about the history of the traditional Buddhism in Mes Aynak, Afghanistan, Thai Ancient Massage and Real Muay Thai & Karate and Modern Science...
Because he researched and found that the civilization of Buddha Tantra linked associated with Siam folk traditions of Muay Thai & Karate and Modern Science...
Please contact : https://www.facebook.com/atthanij.pokkasap
Tel : 08-0742-5957
668-0742-5957
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
No comments:
Post a Comment