ปฐมคาถา กำเนิดคัมภีร์วิสุทธิมรรค

Atthanij Pokkasap  :

พึงได้โดยยาก อันท่านได้รับ

(ส ทุลพํ ลภ ลพิตวา..Sa dulabam labha labitva)

คือ การบรรพชา ในศาสนา พระชินสีห์

(ปพฺพชํ ชิน สาสเน..Pabbajam jina sasane)

ซึ่งเป็นทางอันเกษม มีประดับด้วยศีล เป็นต้น

(สีลาทิ สํคหํ เขมํ..Siladi samgaham khemam)

แต่ มรรคบริสุทธิ์ อันเที่ยงตรง

(อุ ชุํ มคฺคํ วิสุทฺธิยา..U jum maggam visuddhiya)

ท่านไม่รู้ การเพ่้ง ตามเป็นจริง

(ยถา ภูตํ อฌายติ..Yatha bhutam ajhayati)

แม้ท่านจะมีความใคร่ ปรารถนาความบริสุทธิ์

(สุทฺธิ กามาปิ เย อิธะ..Suddhi kamapi ye ida)

เพียงใดก็ตาม ท่านก็ไม่มีวันบรรลุความบริสุทธิ์

(วิสุทฺธึ นาทิ คจฺฉนฺติ..Visuddhim nadi gacchanti)

นั้นได้ โยคีเอ๋ย ไม่ว่าท่านจะมีฤทธิเพียงใดก็ตาม !!!

(วายา มนฺตาปิ โยคิโน..Vaya mantapi yogino)

ขนาดมหาฤาษี ผู้ทรงฌานสมาบัติสูงศักดิ์ ยังถูกพระพุทธศาสนา ท้าทายปรามาสเอาถึงขนาดนี้...

ขอถามทุกคนเถิดว่า มนุษย์ปุถุชน ที่ความรู้บิดเบี้ยวดังเช่นทุกวันนี้ มีอะไรเผยอเทียบเหล่าฤๅษี มหาฤษีในตำนานปรัมปราได้..

พวกท่านทั้งหลาย...นับเป็นตัวอะไร?????????!

ปฐมคาถา กำเนิดคัมภีร์วิสุทธิมรรค ครับ