ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในเวียดนามและความสัมพันธ์กับราชสำนักสยาม

นิช อัตถนิชย์ โภคทรัพย์

9 สิงหาคม 2019

#ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในเวียดนามและความสัมพันธ์กับราชสำนักสยาม
#ฉบับขุมทรัพย์สุดขอบฟ้าของพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนาของเวียดนามนั้น
รับช่วงมาจากชาวจามแห่งอาณาจักรจามปา(จุฬนี)
ที่ #ท่านพระโพธิธรรมะนำพระพุทธศาสนาสากล
#จากลุ่มแม่น้ำสินธุไปประดิษฐาน อยู่ ๓ ปี
(พ.ศ.๑๐๖๗) ก่อนจาริกไปสู่ประเทศจีนในพ.ศ.๑๐๗๐
(ท่านพระโพธิธรรมเป็นราชโอรสรัชทายาทในราชวงศ์กุษาณะ ออกผนวชโดยสละตำแหน่งรัชทายาทตามกฎมณเทียรบาลให้แก่พระเจ้ากิตราช..ที่อาหรับออกเสียงว่า กิดาราชาฮี..พระราชาองค์สุดท้่ายแห่งราชอาณาจักรกุษาณะ ที่..กำลังถูกราชวงศ์ผู้นำชนเผ่าหุณ..Hun ซึ่งนับถือคติพระเวทสายไศวนิกายและไวษณพนิกายและก็เป็นดองกันด้วย ชิงอำนาจและกดดันให้ล่มสลายอยู่)

เมื่ออาณาจักรจามปาล่มสลาย
โดยแพ้สงคราม ๒๐๐ ปี ต่อเวียดนาม
กองทัพจามก็ได้เข้ามาสวามิภักดิ์ต่อราชสำนักสยาม พ.ศ.๒๐๐๔ในแผ่นดินสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ

และเวียดนามก็รับช่วงศรัทธาในพระพุทธศาสนา
ต่อมา ขณะที่ชาวจามกลายเป็นอิสลามิกชน แบบเดียวกับชาวราชสำนักราชวงศ์หมิงตอนปลายราชวงศ์ไปแล้ว
(#ข้อควรสังเกต ;
ราชวงศ์หมิงของจีน ต้นทางเป็นชาวศาสนามนิคี ตอนปลายราชวงศ์เป็นชาวอิสลามิกชน
ชาวราชอาณาจักรจามปา ชวาและมะลายู ต้นทางเป็นพุทธศาสนาสากลและคติรามเกียรติ์ ปลายทางเป็นชาวอิสลามมิกชน โดยช่วงระเวลาใกล้เคียงกับการเปลี่ยนแปลงของราชสำนักราชวงศ์หมิงของจีน..เป็นเหตุการณ์เกิดก่อนหน้าสมเด็จพระนเรศวรมหาราชขึ้นครองราชย์เล็กน้อย และทั้งหมดมีสัมพันธไมตรีที่ดีกับกรุงศรีอยุธยา รวมญี่ปุ่นโดยโชกุนโตกุกาวา ด้วย)

ที่สำคัญ..
ในพื้นที่พุทธโบราณสถานของชาวจาม..
ในเวียดนาม มีทรากปรักหักพังของวัดไทยโบราณ ซึ่งกล่าวกันในหมู่ผู้รู้ประวัติศาสตร์ตามเป็นจริงด้วยว่า องเชียงสือ ก่อนเสด็จกลับเวียดนาม

สมเด็จโตได้สร้างพระสมเด็จถวาย
ก็ทรงได้นำพระสมเด็จที่รับมาจากสมเด็จโต
บรรจุกรุฝากไว้ในพระพุทธศาสนา
ที่วัดไทยโบราณนี้ด้วย....