76.Breaking Dharma PART 75

Breaking Dharma PART 75...!!!
....


ทำไม.. พระพุทธศาสนา ต้อง...

ฝึกอบรมจิต (สจิตฺตปริโยทปนํ..Sacittapariyodapananฺ)?!!

*เหตุผลจาก วิทยาศาสตร์สัมพัทธภาพ คริสตศตวรรษ 20 ;

ความหวังที่จะเปิดเผยความลี้ลับของธรรมชาตินั้น

อาจเป็นไปได้ว่า บัดนี้มนุษย์ได้ก้าวมาถึงขอบเขตจำกัดอันหนึ่ง

ของธรรมชาติอันสับสนซึ่งแวดล้อมตัวเขาอยู่

ในการค้นลึกเข้าไปภายในจุลจักวาล

เขาได้พบภาวะไม่มีกำหนด (indeterminacy)

ความเป็นสอง (duality) และความขัดแย้งกันเอง

เหล่านี้ เป็นสิ่งกีดขวางซึ่งดูประหนึ่งจะเตือนเขาว่า

เขาไม่สามารถจะสอดรู้สอดเห็นและอยากรู้จนเกินไป

ที่จะรู้เข้าไปจนถึงแก่นของสิ่งต่างๆ

โดยไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เขาต้องสังเกต

และในการสำรวจเข้าไปในมหาจักรวาลนั้น

ในที่สุด เขาก็ได้มาถึงเอกภาพอันปราศจากรูปร่าง

ลักษณะของ อวกาศ-กาล, มวล-พลังงาน, สสาร-สนาม

อันเป็นพื้นฐานสุดท้าย ซึ่งไม่เปลี่ยนแปลง และดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์

ซึ่งดูเหมือนว่า จะไม่มีทางไปได้ไกลกว่านี้ได้อีกแล้ว

เพลโต้ได้กล่าวไว้ว่า "คุกนั้นคือ โลกแห่งการเห็นของเรานั่นเอง"

ทางทุกทางซึ่งจะหนีไปจากคุกอันนี้

ซึ่งวิทยาศาสตร์พยายามค้นหานั้น ดูเหมือนจะค่อยพากลึกเข้าไปสู่

อาณาจักรอันมืดมัวของสัญลักษณ์ และนามธรรม

*ความพยายามที่จะแยกระหว่างลักษณะที่ปรากฏออกมา

จากความแท้จริง และตีแผ่โครงสร้างพื้นฐานของเอกภพ

ให้เป็นที่ประจักษ์นั้น วิทยาศาสตร์จำต้องขึ้นไปสู่ระดับที่สูงกว่า

" ความสับสนของอายตนะ "

.... .... ....

เพราะ โลกที่มนุษย์เรารู้จักจริงๆได้นั้นมีอยู่โลกเดียว

คือ โลกซึ่งสร้างขึ้นโดยอาศัยอายตนะของเรา

ถ้าหากลบความประทับใจทั้งหมด

ที่เราตีความจากที่อายตนะรับรู้

และที่ความทรงจำของเราสะสมไว้แล้ว ก็จะไม่เหลืออะไรเลย

... ... ฯลฯ

จาก บทที่ ๑๕ เอกภพ และ ดร.ไอน์สไตน์

The Universe and Dr.Einstein by Lincoln Barnett, 1962

เปรียบเทียบ...

*โลกสร้างขึ้นจากอายตนะ..ตามสำนวนพระพุทธศาสนา ;

ท่านพระสมิทธิเถระทูลถามพระพุทธเจ้าว่า ;

" ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่า โลก โลก ดังนี้

ด้วยเหตุเพียงเท่าไร จึงเป็นโลก หรือบัญญัติว่าโลก?"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ;

"ดูก่อน สมิทธิ

จักษุ รูป จักษุวิญญาณ ธรรมที่พึงรู้แจ้งด้วยจักษุวิญญาณ

มีอยู่ ณ ที่ใด โลก หรือการบัญญัติว่าโลก ก็มีอยู่ ณ ที่นั้น..

โสต (หู) สัททะ (เสียง) โสตวิญญาณ ธรรมที่พึงรู้แจ้ง...ฯลฯ

ฆานะ (จมูก) กลิ่น(คันธะ) ฆานวิญญาณ ธรรมที่พึงรู้แจ้ง...ฯลฯ

ชิวหา (ลิ้น) รส ชิวหาวิญญาณ ธรรมที่พึงรู้แจ้ง..ฯลฯ

กาย โผฏฐัพพะ (สัมผัสทางกาย) กายวิญญาณ ธรรมที่พึงรู้แจ้ง..ฯลฯ

มโน (ใจ) ธรรมารมณ์(สัมผัสทางใจที่เกิดจากประสบการณ์

อายตนะทั้ง ๕ ข้างต้น) มโนวิญญาณ

ธรรมที่พึงรู้แจ้งด้วยมโนวิญญาณ

มีอยู่ ณ ที่ใด โลก หรือการบัญญัติว่าโลกก็มีอยู่ ณ ที่นั้นฯ"

จาก ข้อ (๗๕) สมิทธิสูตร สฬายตนวรรค สังยุตตนิกาย

ไตรปิฎก สยามรัฐ เล่ม ๑๘/๔๕

อธิบายตามมติผู้ถ่ายทอด ;

วิทยาศาสตร์ได้ค้นพบมาถึง ที่สุดของขอบเขตการรับรู้ของอายตนะแล้ว

จึงเรียกว่า "ความสับสนทางอายตนะ" ในคริสตศตวรรษที่ 20

และได้ตั้งความหวังอันเลือนลางไว้ว่า ...

..บางทีสิ่งที่เรายังไม่เข้าใจดีนัก

ที่เราเรียกกันว่า * จิต * นั้น

อาจเป็นสิ่งที่นำมนุษย์ไปสู่จุดหมายปลายทาง

ในท่ามกลางความไม่แน่นอนต่างๆ ในเอกภพนี้ได้

...เจตจำนงเสรี (Free Will) นั้น มีอยู่...ฯลฯ

(จาก บทที่ ๔ เอกภพและดร.ไอน์ไตน์ เล่มเดียวกัน)

พระพุทธศาสนานั้นได้ทำการค้นพบเทคนิคการก้าวข้าม

ความสับสนทางอายตนะ มากว่า ๒,๖๐๐ ปีแล้ว

เรียกว่า... อภิภายตนะ บ้าง วิมุตตายตนะ บ้าง

อภิภายตนะ คือ อายตนะอันยิ่ง อาจตรงกับ..

Paranormal Sense หรือ Supramental Mind ในภาษาอังกฤษ

โดยหลักฐาน เป็นธรรมหมวด ๘ เรียกว่า อภิภายตนะ ๘

เป็นศัพท์เทคนิคที่หลุด ตกหายไปจากพจนานุกรมพระพุทธศาสนา

ทุกฉบับ ทุกภาษาในโลก

วิมุตตายตนะ เป็น ธรรมหมวด ๕ เรียกว่า วิมุตตายนะ ๕

ในมหาเวทัลลสูตร มูลปัณณาสก์ มัชฌิมนิกาย ไตรปิฎกสยามรัฐ

เล่ม ๑๒/๔๕ เป็นพระสูตรที่เกิดจากการสนทนา

ระหว่างท่านพระมหาโกฏฐิตะ กับท่านพระสารีบุตรในการพบกันครั้งแรก

ท่านพระมหาโกฏฐิตะ ได้เรียกเทคนิคการก้าวข้ามความสับสน

แห่งอายตนะตามที่วิทยาศาสตร์กำลังฉงนฉงายนี้ว่า

* มโนวิญญาณอันบริสุทธ์ อันแยกจากอินทรีย์ ๕ แล้ว *

เทคนิคการก้าวข้ามความสับสนทางอายตนะที่วิทยาศาสตร์

คริสตศตวรรษที่ 20 กล่าวถึงนี้เอง คือหัวข้อธรรมที่พระพุทธศาสนา

เรียกว่า..

* สจิตฺตปริโยทปนํ (Sacittapariyodapananฺ) *

ความเข้าใจเร่งด่วนนี้ ควรนำมาพัฒนาประสิทธิ์ภาพความเป็นมนุษย์กันหรือไม่?

หรือจะปล่อยให้ความสับสนทางอายตนะอันเป็นที่มาของความรู้แตกต่างและขัดแย้งกัน

จนต้องจับศัสตราวุธมาประหัตประหารอย่างที่กำลังดำเนินอยู่

เพราะ ความเป็นทาสทางอายตนะที่มีขอบเขตดังคุกตามคำกล่าวของ เพลโต้

....จงพิจารณากันเอง

และการที่มี มิจฉาทิฏฐิกลุ่มใหญ่กล่าวว่า  ศาสนาไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์

รวมทั้งที่ใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือในการสร้างความมั่งคั่งทางวัตถุบนการหลอกลวงชาวโลกและ

เอาเปรียบสังคม ทั้งหลาย...ก็ขอให้จงรีบไปผุดไปเกิดโดยเร็วด้วย  

อย่ามาทำให้สังคมมนุษย์สับสนยิ่งไปกว่าที่กำลังเป็นอยู่นี้เลย....!!!

ขอความรุ่งเรืองแห่งทิพยกายจงบังเกิดมีแก่ท่านผู้ไฝ่ธรรมอย่างมีเหตุผลเป็นวิทยาศาสตร์ทุกๆท่านด้วย เทอญ

Atthanij Pokkasap

08:30 น.ขึ้น๓ค่ำ เดือนยี่

ศุกร์ ๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๗

...มนุษย์ไม่ได้รู้จักตัวเอง...และไม่รู้ประมาณตน...จึงได้สร้างความเดือดร้อนให้กับมนุษย์ด้วยกันเองอย่างใหญ่หลวง

                                                                                                         ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

  

  

* Story & Photos by  Atthanij Pokkasap